کد مطلب:129634
شنبه 1 فروردين 1394
آمار بازدید:120
شدت گیری جنگ تا نیمروز
طـبـری در ادامـه ی روایـت مـی گـوید: «تا نیمروز یكی از سخت ترین پیكارهایی را كه خدا آفـریـده اسـت بـا آنان كردند. آنان تنها می توانستند از یك سو به سپاه امام (ع) نزدیك شـونـد؛
چـرا كـه چـادرهـاشـان نـزدیك به هم بود و خودشان نیز نزدیك به هم ایستاده از یـكـدیگر پشتیبانی می كردند. چون عمر سعد این را دید مردانی را فرستاد تا آنان را از چپ و راست در هم بریزند و در محاصره قرار دهند.
یـاران امـام حسین (ع) در گروههای سه و چهار نفره فاصله ی میان چادرها را پر می كردند و هر مردی را كه به قصد به هم ریختن و غارت چادرها نزدیك می شد از پای در می آوردند. در این هنگام عمر سعد فرمان داد كه خیمه ها را ویران نكنند بلكه آنها را آتش بزنند. آنان نیز چنین كردند!
امـام حـسـین (ع) فرمود: بگذارید چادرها را آتش بزنند كه در این صورت نمی توانند از آنـهـا بـگذرند و به شما برسند. همین طور هم شد و دشمن جز از یك سو نمی توانست با آنان بجنگد.» [1] .
[1] تاريخ الطبري ج 3، ص 325.